ခ်စ္သူ...

အေၾကာင္းညီညြတ္လို႔ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ျပီး စာေရးလိုက္ပါတယ္.
အခု ကိုယ္ပို႕လိုက္တဲ႔ စာကေလး ကိုရရင္ အေမႊးႏႈတ္ျပီးေက်ာ္စားလိုက္ပါေနာ္.
မင္း ကို ကိုယ္ခ်စ္ခ်င္ေပမဲ႕ အုန္းျခစ္ကမရွိဘူး.
မင္း နဲ႔ ကိုယ္ေပါင္းခ်င္ေပမဲ႕ ေကာက္ညင္းဆန္ေတြ ေစ်းၾကီးတာမင္း အသိပါ.
မင္း ကို ကိုယ္ႏွစ္သက္ေပမဲ႔ မင္းကေရငုပ္ကၽြမ္းေတာ႔ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးေပါ႔.
အခ်စ္ရယ္..
ကိုယ္ တစ္ေယာက္ထဲ ေလွ်ာက္လွမ္း ခဲ႔တဲ႔ အ၀တ္ေတြ ခုဆိုေျခာက္ေလာက္ေရာေပါ႔
မင္းအခ်စ္ကိုသာမရရင္ ကိုယ္ေလ..
မထူးေတာ႔တဲ႔ ဘ၀မွာ ေျမာင္းတူးျပီး ေျပာင္းဖူးပဲ စိုက္စားေတာ႔မယ္ကြာ.
ကိုယ္ဒီ လိုအရဲစြန္႕ျပီး စာေရးတာကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္..
ငပိ စားျပီးအသိတရား မရွိဘူးလို႔ေတာ႔မေျပာလိုက္ပါနဲ႔ကြာ.
ေဂၚဖီ ေတြစားျပီး ေတာ္ကီေတြပြားတာလဲ မဟုတ္ပါဘူး.
ရုပ္တည္နဲ႔ မုန္႔တီထိုင္ေသာက္ေနတယ္လဲ မထင္လိုက္ပါနဲ႔.
အရွက္မရွိ သရက္ေစ႔ လဲ မဟုတ္ဘူးေနာ္.
ကိုယ္ဟာ..
ရုပ္ကလာပ္ က စုတ္ျပတ္ .
ရူပါက ခ်ဴခ်ာ .
ေသာက္ရုပ္က ေမ်ာက္ကုတ္ .
ပံုစံက ဒံုပ်ံ ေနေပမဲ႔ .
အသည္းႏွလံုးကေတာ႔ သိပ္ခ်စ္တတ္ပါတယ္.
ကိုယ္ ရဲ႕စာ ကို မင္း မိဘေတြ ေတြ႔လို႔ ေတာ္ေတာ္ ဆူေနလား ?
ဆူရင္ မီးဖို ေပၚကခ်ျပီး လက္ဘက္ေျခာက္ခတ္လိုက္ေနာ္.
မင္းေလး.. ကိုယ္႔ဆီ စာျပန္ ပါဦးေနာ္.
မင္း ဆီ ကျပန္လာမဲ႔ စာကေလးေတြကို..
ကိုယ္ .. ေလေသနတ္ န႔ဲ အသင႔္ေဆာင္႔ေနမယ္ အဲေလ.မွားလို႕ အသင္႔ေစာင္႔ေနမယ္.

ခ်စ္တဲ႔

ကို